ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

#TwitHY meeting I

วันนี้ผู้ใช้งาน twitter ที่มีพื้นเพอยู่ที่หาดใหญ่นัดพบปะกัน ณ ลี การ์เด้น พลาซ่า หาดใหญ่ ณ ร้าน McDONALD เลยแวะไปแจมกับเขาหน่อย ตอนแรกไปถึงก็เอ๋อๆ ไม่รู้จักใครสักคนเลยพอแวะไปถึงหน้าร้านก็เจอน้องแนน @makissy กับราม @misterempty ยืนเอ๋ออยู่ก่อนแล้ว( ผมไม่ได้ยืนเอ๋อคนเดียวนะครับ :) ) พอดี @waragone ออกมาซื้อน้ำเลยมาถามเด็กเอ๋อๆ 3 คนว่ามา meeting อะเปล่า คราวนี้ถึงกับยิ้มออกว้าวงานนี้ไม่ล่มนะ เข้าไปในร้านก็เจอ @BankzST @udomtech และ @SammieChinmai นั่งอยู่ก่อนแล้วกลายเป็นว่าเรามาสาย แต่ไม่ใช่เรานะที่มาสุดท้ายเพราะหลังจากคุยไปได้สักพัก @jarvaa ก็ตามมา
โดยรวมแล้ววันนี้คุยกันสัพเพเหระเรื่องต่างๆ แต่ส่วนใหญ่บ่นเรื่องไวรัส MSN กัน โชคดีที่ผมไม่ได้ใช้พหุบัญชรแล้ว :) คุยกันหลายเรื่อง ส่วนใหญ่จะวนๆ กันไปแต่ละคน เรานัดกันว่าจะเจอกันใหม่ในอีกสองเดือน โดยเปลี่ยนที่นัดหมายเป็นที่อื่นเพราะ Mc สถานที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวนสักเท่าไร โดยรวมแล้ว @waragone รับหน้าที่ประสานงานกลายๆ โดยมี @udomtech เป็นหัวหน้าแก๊ง (ใครเป็น ส.ว. รับหน้าที่นี่ไป ดีนะที่เรายังเด็ก :D ) สำหรับน้องเล็กสุดในวันนี้คือ @BankzST อยู่แค่ ม.4 เอง ผมหวังว่าเด็กๆ ที่หาดใหญ่หรือถ้าให้ดีทั้งภาคใต้น่าจะกระเตื้องเรื่องกิจกรรมที่มาพบปะกันมากขึ้นดีกว่าติด Hi5 หรือ เก็บผักใน Facebook (ผมก็ติดนะ) หรือเรียนพิเศษ น้องเขาเป็นโปรแกรมเมอร์ด้วยเน้นมาทาง .net application ฟังๆ ที่น้องเขาเล่าให้ฟังน่าจะเก่งพอดู แต่เสียดายเราไม่ใช่สาวก .net เลยคุยกันไม่ออกรสเท่าไหร่ วันหลังจะชวน @superizer มาด้วยน่าจะดี เด็กๆ ที่สนใจอะไรเหมือนๆ กันน่าจะได้แลกเปลี่ยนความคิดเพื่อพัฒนาไอเดียต่อไป อ๋อ ที่มาจาก ม.อ. หาดใหญ่นอกจากผม น้องแนน โบ๋วเด็กน้องแนนแล้วกัยยังมี @SammieChinmai ด้วย พี่เขาทำงานอยู่ที่โรงพยาบาล ม.อ. ผมอยู่ฟังไม่จบเพราะเพื่อนอ๊อฟเรียกไปกินข้าวเสียก่อนเลยไม่รู้ว่าคุยอะไรอีกในตอนท้าย
หวังว่ากิจกรรมเล็กๆ ครั้งนี้จะสามารถกระตุ้นให้เกิดการพบปะระหว่างผู้สนใจสารสนเทศต่างๆ มากขึ้น อาจจะพัฒนาต่อยอดเป็นกลุ่มสนทนาต่างๆ แต่ผมหวังเห็นการแลกเปลี่ยนแนวคิด การวิเคราะห์วิจารณ์ของคนรุ่นใหม่ในทางสร้างสรรค์โดยใช้ Twitter เป็นสื่อแลกเปลี่ยนกันมากขึ้นสำหรับชาวใต้ เนื่องจากกิจกรรมลักษณะนี้มักแป๊กเสมอถ้าจัดขึ้นในภาคใต้

รูปจาก @BankzST, @udomtech ครับ
http://twitpic.com/14jn9n
http://twitpic.com/14jo01
http://twitpic.com/14jo30
http://tweetphoto.com/12086891
http://twitpic.com/14jwrp
http://twitpic.com/14jxqx

Blog:
http://bankzst.co.cc/blog/?p=5
http://makissy.in.th/?p=369

ความคิดเห็น

  1. อบอุ่นมากเลยครับ มีตติ้งครั้งนี้
    ต้องขอขอบคุณผู้เข้าร่วมทุกท่านมากๆเลยครับ ^^

    ตอบลบ

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ตัวเอ๋ยตัวผม

กลอนนี้ใช้เวลาประมาณ 20 นาทีเขียนขึ้นมาในห้องเรียนวิชาสัมนา 1 เพราะอาจารย์อยากให้แนะนำตัวเองเป็นกลอน ไม่รู้จะแต่งว่าไงเลยแต่งออกมาเป็นดอกสร้อย เห็นว่าพอใช้ได้เลยเอามาลงไว้เป็นอนุสร ๏ ตัวเอ๋ยตัวผม นิยมในพระพุทธศาสนา ตั้งจิตตั้งใจตั้งหน้า ใฝ่หาความรู้สู่ตน ตั้งใจศึกษาให้เชี่ยวชาญ ชำนาญในศาสตร์ที่ฝึกฝน ฝึกจิตฝึกสันดานให้เป็นคน เป็นชนในชาติที่ดีเอย ๚ะ๛

บันทึกการจัดงานศพ: พิธีฌาปนกิจศพ

ตรงส่วนนี้คงจะเขียนเกี่ยวกับพิธียกศพออกจากบ้าน และเกร็ดต่างๆ เล็กๆ น้อยๆ เนื่องจากที่จัดงานจะไม่นิยมไว้ศพที่วัด จะไว้ศพที่บ้าน และถ้าเป็นไปได้จะไว้ศพในบ้านเสียด้วยซ่ำ เมื่อถึงวันฌาปนกิจศพ หรือเผาศพ ก็จะมีการเซ่นไหว้ครั้งใหญ่ก่อนเคลื่อนย้ายศพไปวัดเพื่อฌาปนกิจ เครื่องเซ่นไว้จะประกอบไปด้วย ข้าว 5 ถ้วย กับข้าว 5 อย่าง หัวหมู ไก่ต้ม ไข่ต้ม หมูสามชั้นต้ม หมี่เหลืองผัด กุ้ง หอย ปู ปลา ผลไม้ 5 อย่าง ขนมขึ้น เมื่อมีการเซ่นไหว้ทุกครั้งจะต้องมี สัปรด น้ำชา 3 จอก เหล้าขาว 5 จอก(หลานๆ บอกว่าเจ็คไม่กินเหล้าขาว แต่มีคนบอกว่าเป็นการไหว้ตามประเพณี ^^ ) ซึ่งแต่ละอย่างมีความหมาย แต่ผมจำไม่ได้ต้องหาอีกครั้งนึง ตัวอย่างเครื่องเซ่นไหว้ เมื่อถึงพิธีเซ่นไหว้ จะมีการเซ่นไหว้โดยแบ่งออกเป็นคณะ แต่เพื่อความสะดวกและรวบรัดจึงมีการไหว้เพียงไม่กี่คณะ ซึ่งก็เหมือนเดิมคือผู้ที่มีศักดิ์สูงกว่าจะไม่รวมการเซ่นไหว้ครั้งนี้ คณะแรกจะเป็นผู้ไกล้ชิดผู้ตายมากที่สุดเริ่มตั้งแต่ลูกและภรรยา หลังจากนั้นก็จะเป็นน้องๆ แล้วก็หลานๆ และก็มิตรรักและผู้คนที่นับถือผู้ตาย หากเป็นเมื่อสมัยก่อนนั้น ต้องแยกออกเป็นเขย เป็นสะไภ้ ไหว้กันหลายยกหล

ด้วยระลึกถึงคุณย่า บันทึกจากความทรงจำ

บันทึกนี้เขียนขึ้นเพื่อบันทึกความทรงจำของผมที่มีต่อคุณย่าที่ล่วงลับไปแล้วอย่างไม่มีวันหวนคืน คุณย่าเปรียบเหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ร้อยครอบครัวใหญ่ของเราเอาไว้ไม่ให้แตกแยก หลังจากที่เสียคุณปู่ไปเมื่อ 23 ปีก่อน เนื่องจากบริเวณจังหวัดกระบี่ ตรัง พังงา ภูเก็ต มีชาวจีนอาศัยอยู่มาก แต่มักจะเป็นชาวจีนที่อพยพมาไทยนานแล้ว จากการการสังเกตของผม ชาวจีนแถบนี้โดยมากน่าจะเป็นชาว เปอรานากัน หรือชาวจีนที่อพยพมาจากจีนแล้วตั้งถิ่นฐานอยู่ในแหลมลายูหรืออินโดนีเซีย แล้วหลังจากนั้นจึงอพยพมาอาศัยต่อที่ประเทศไทย จากการบอกเล่าของคุณแม่ ก๋งเคยเล่าให้ฟังว่าตอนยังเด็กเคยแจวเรือจ้างอยู่ที่ปีนัง คุณย่าเคยเล่าว่าเป็นชาวฮกเกี้ยน อีกทั้วจากรูปวาดคุณย่าทวดที่มีการเกล้ามวยผม สวมเสื้อคอลึก ส่วนทางบ้านมีการใช้คำเรียกจีนผสมไทยถิ่นใต้อยู่มาก ผู้หญิงทุกคนนิยมสวมผ้าปาเต๊ะ เสื้อลูกไม้ (เสื้อฉลุลายดอกไม้) อาหารการกินเป็นแบบชาวไทยถิ่นใต้ทุกประการ (กินน้ำพริก แกงส้มเก่งกันทุกคน ยกเว้นก๋ง :D) อีกทั้งก๋งเกิดที่ดินแดนแถบนี้ไม่ได้เดินทางมาจากเมืองจีน (บางทีเรียก เตี่ยต่อเตี่ย คือ ทวดมาจากจีน ส่วนสถานที่เกิดไม่แน่ใจว่าเป็นปีนังหรือไทย)